[spider_facebook id=”1″]

Er wacht me deze morgen een lange geaccidenteerde maar super boeiende passage langs de Ourthe, dan weer beneden dan weer boven in de vallei.  Wat maakt dat ik heel wat stijgmeters voor de voeten krijg. Een korte pauze inlassen langs de – overigens druk met kano’s bevaren – Ourthe is dan ook een must!
Alhoewel de klauterpartijen uit de vallei niet eindeloos lang zijn, vragen ze toch wel extra concentratie, want een slippertje is nooit ver weg! Avontuurlijk, steil en soms glibberig… Maar het is genieten bij elk doorkijkje over de vertrouwde rivier.
Bij de Keltische vesting Le Cheslé in Berismenil neem ik een picknickpauze.  Ik nam dan ook alle tijd om me te verdiepen in de technieken die de Kelten toepasten om de gestapelde muren te bouwen, waarvan op deze plaats een reconstructie.
Rond 14 uur neem ik de laatste zware afdaling uit de vallei, en eventjes later passeer ik gelukkig nog een kano-cafeetje naast de oever.  Ik geniet ten volle van een lekkere Magnum, bij 32°C, een fris pintje bier en  nog wat andere oppeppertjes…
Rond 18 uur toont La Roche-en-Ardenne zich eindelijk. Zonder nog één druppeltje water in mijn rugzak en nog een goeie kilometer voor de boeg klop ik toch nog even aan – ik voel me totaal uitgedroogd – bij een vriendelijke dame, om me wat te bevoorraden. Zij legt me ook uit waar ik eventueel een camping kan vinden (ik nam me echter voor om een hotelletje te boeken).
Verder afdalend naar La Roche, bereik ik dan klokslag 18:31 het eindpunt.
Een onopvallend bordje in het grote park van La Roche bewijst dat ik bij het eindpunt sta. Veel poeha is ook niet nodig, ik ben gewoon trots op mezelf dat ik deze prachtige trail tot een goed einde gebracht heb. Ze draagt niet voor niets het label leading quality trail. Voor mij mag er nog gerust een grote ster bij!