De Polen en “Een brug te ver”…
We vallen in herhaling indien we schrijven dat het Vrienden-op-de-fiets ontbijt weer een schot in de roos is…
Vandaag is de laatste stapdag, goed voor 40 km, de langste dag…
We vertrekken bij onze kotmadam – Nijmegen is immers een studentenstad – om stipt 07:30 uur richting Een brug te ver… in Arnhem.
We dalen terug af naar de Benedenstad van het gezellig drukke Nijmegen en steken om 8 uur via de fietsbrug over naar de andere oever van de Waal en nemen dan nog de elegant gebogen Zaligebrug over de Spiegelwaal naar de eerste oorlogsherdenking op onze dagtocht.
Op de fietsbrug ontsteken een of meerdere mensen elke dag bij zonsondergang 47 straatverlichtingen één voor één, elke lamp staat voor één oorlogsslachtoffer. Zo vertelde ons mevrouw Hartgerink de avond voordien. We waren helaas te laat in Nijmegen, maar ook een beetje vermoeid, om getuige te zijn van dit dagelijkse ritueel.
De heldhaftige oversteek van de Waal vond hier plaats op 20 september 1944 in opvouwbare bootjes van triplex. 47 Amerikaanse soldaten sneuvelden bij deze heldendaad.
We passeren Elst en Driel. We houden even halt aan het Hollanderbroek want we hebben alle tijd om het veerpont te nemen over de Nederrijn. Daar hoeven we pas te zijn tegen 13:30. Rond 12:30 stappen we grondgebied Arnhem binnen maar dan is het nog wel ruim 18 km stappen om het eindpunt te bereiken.
Helaas is café Zeldenrust, een stempelpost, gesloten wegens de Coronacrisis, maar we hebben al voldoende stempels verzameld, dus hoeven we hierover niet te treuren.
De eerste Poolse onafhankelijke parachutisten brigade heeft in de slag om Arnhem heldhaftig gehandeld. Dit werd echter pas enkele jaren geleden formeel erkend in Driel, voor de familieleden echt wel belangrijk.
Stipt om 13:30 steken we de Nederrijn over met het veerpont en een uurtje later staan we oog in oog met het Airborne museum Hartenstein, wel gesloten door … Corona.
De oorlogsgraven van het Gemenebest in Oosterbeek, 1779 natuurstenen graven, laten een diepe indruk na, vooral de ietwat verdoken opgestelde 79 Poolse grafstenen, waarschijnlijk later bijgezet.
En zo lopen we stilaan naar onze laatste kilometer van het Airbornepad. We dringen door tot het hart van Arnhem langs de boorden van de Nederrijn, om dan klokslag 16:30, een beetje emotioneel, een beetje trots, een beetje nederig aan te komen aan het Airborne memorial met op de achtergrond “De brug te ver…“
Tot slot…
Samen met mijn neef Jaak in de voetsporen van onze bevrijders, de oorlogsgeschiedenis herontdekken in 255 km!
Genieten van de stille momenten, van de prachtige natuurgebieden, van de warme gastgezinnen waar we hartelijk ontvangen werden…
Familiebanden hersmeden…
Het waren onvergetelijke dagen, meer moet dat niet zijn.
En ja, Corona heeft ons niet klein gekregen, en zal ons ook nooit klein krijgen!
Maar… alle eer gaat naar onze bevrijders! Respect.
| Afstand | 40 km |
| Wandeluren | van 07:30 tot 16:30 uur |
| Weerbericht | Weer een mooie lentedag |
| Overnachting | Naar huis…. (met dank aan Gijs voor vervoer) |
Om stipt 8 uur steken we de fietsbrug over
in Nijmegen
De Zaligebrug
langs de SpiegelwaalDe heldhaftige oversteek
in kleine bootjes van de Waal
47 Slachtoffers bij de oversteek 
Eldensche Zeeg 
Het Hollanderbroek 
Café Zeldenrust – stempelpost
gesloten door CoronacrisisEerbetoon aan de Polen van Driel 
De eindbestemming Arnhem,
nog 16 km te stappen.
Onderweg naar het veerpont 
De Nederrijn 
Met het veerpont over de Nederrijn in Driel 
Bij het Airborne museum Hartenstein 
Hartenstein en Airborne monument
te Oosterbeek
De oorlogsgraven van het Gemenebest 
De oorlogsgraven van het Gemenebest 
De oorlogsgraven van het Gemenebest 
De oorlogsgraven van het Gemenebest De oorlogsgraven van het Gemenebest
Poolse grafstenen
De oorlogsgraven van het Gemenebest 
De oorlogsgraven van het Gemenebest
Pools gesneuvelde
Eindpunt van het Airbornepad in Arnhem – Airborne memorial “De brug te ver” in de achtergrond 
“De brug te ver” na 255 km.
Ons doel bereikt!