Dag 1: Kemmelberg – Zillebeke

Vanaf Den Engel op de Kemmelberg wandelen we door het oorlogsverleden (French resistance Memorial, Hill 62, Hill 60). Net aan de Palingbeek (een beek, maar ook een recreatiedomein) krijgen we een flinke plensbui te verwerken. Het geluk is wel aan onze kant. Een grote parasol op het terras biedt perfect bescherming bij onze Paix-Dieu (‘s). Iets verder bewonderen we de landartinstallatie van Labiomista: Coming World Remember Me van Koen Vanmechelen: oorspronkelijk samengesteld uit 600 000 beeldjes, dit ter nagedachtenis van de 600 000 slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog op Belgische bodem.

Van een vriendelijke boer met tractor in Zillebeke krijgen we onze eerste slaapplaats toegewezen.

We wandelen deze dag ruim 21 km, en de thermometer bereikt de 25°C.

Dag 2: Zillebeke – Rumbeke

Rond 7 uur verlaten we de koeweide, de ene al wat vlugger dan de andere. Al snel passeren weer de herdenkingsplaatsen uit het oorlogsverleden (WO-I) de revue, niet allemaal makkelijk bereikbaar of iets te ver van de route. Maar de kerkhoven laten alleszins een beklijvende indruk na. O.a. het Sanctuary Wood Cemetery, het indrukwekkende Tyne Cot Cemetery, met ongeveer 20 000 rustende soldaten (waarvan een goeie 8000 niet geïdentificeerd werden).

We vervolgen de GR128 doorheen het slagveld Kraterbos in Bellewaerde. De mijnkraters blijven de stille getuigen van de wrede oorlog die hier gewoed heeft. Het is het best bewaarde kraterlandschap van de Westhoek.
Vervolgens doorkruisen we de Nonnebossen, wisselende uitvalbasis voor beide fronten, en Zonnebeke, totaal vernietigd tijdens de Groote Oorlog. In de vroege namiddag houden we bij ferm warm wandelweer een rustpauze in stamcafé Kaasdale recht tegenover de kaasfabriek van Passendaele. Hier heerst een echte zondag-na-de-hoogmis sfeer van weleer. Het streekbier Terrest, aanbevolen door de goedgemutste stamgasten, laten we niet aan ons voorbijgaan.

Voorbij Moorslede plaatsen we onze tent in de kleine, verzorgde tuin van Jan (WTMG). Ondanks zijn fysieke handicap blijkt het een handige en bovenal gastvrije Harry te zijn. Hij bereidt voor ons een verse vegetarische ovenschotel. Jan dragen we mee in ons hart voor de rest van de tocht.
Het zal zowat 20:30 zijn wanneer we de tenten induiken.

We wandelen deze dag 30 km, en de thermometer loopt op tot 25°C.

Dag 3: Rumbeke – Emelgem

Het is een weinig inspirerende stapdag, veel verhard en langs gewone wegen. Het kasteeldomein Sterrebos met het kasteel van Rumbeke biedt een welkome afwisseling.
We maken noodgedwongen een ommetje – ruim 4 km – naar Izegem-Dorp om wat voorraad in te slaan. De Vicarissen op het terras dienen enkel om het vocht- en zoutgehalte op peil te houden.

Door het dorstige weer laten we onze bijna lege drinkkannen tot boven toe vullen in een plaatselijke slagerij.

Rond 17 uur arriveren we in Ardooie bij het jonge en sympathieke gezin van Maarten en Katrijn (WTMG). We mogen onze tent plaatsen in hun heel riante, mooie tuin (met zwemvijver). De 3 ravottende kindjes zorgen voor de nodige ambiance!

We wandelen deze dag 25 km, en de thermometer bereikt 25°C. We hebben heel wat zweet gelaten, die rugzakken toch!

Dag 4: Rumbeke – Grammene

Niets bijzonder vandaag, behalve dat we wel eens het spoor bijster geraken. De Poelberg met op de top een soort bedevaartsoord is wel even pittig, alhoewel de heuvel maar 45 meter hoog is. Een fris pintje in brasserie Poelberg boven op de top zal echter niet voor vandaag zijn, sluitingsdag…

En dat we even pauzeren bij het monument van wielerlegende Lucien Buysse in Wontergem is de logica zelve. Helaas is er nergens enige terrasmogelijkheid te bespeuren.
We overnachten bij Bertold (WTMG) en zijn gezin in hun privé familietent. Maar goed ook want we krijgen die avond stormachtig weer te verwerken. De koele Duvel en een potje honing van het gastgezin komen als geroepen (vooral het eerste).

We wandelen deze dag ruim 33 km, en de thermometer loopt op tot 29°C.

Dag 5: Grammene – Sint-Martens-Latem

We vertrekken bij Bertold (WTMG) en trekken over de fameuze Lorenzobrug en door Deinze. We doen zelfs twee keer de fameuze brug, GR-teken gemist…

In Deinze koopt Jaak voor ons wat fruit in op de wekelijkse markt.

Steeds de meanderende Leie volgend belanden we bij het super gastvrije ’t Oud Sashuis van Wim.
Op voorstel van de GR128 topogids mag je hier niet passeren zonder de druppelkes Schelvis Pekel en Schipper Bitter gedegusteerd te hebben. Gezien het nog vroege uur moet Jaak beroep doen op zijn overredingskracht, wat uiteindelijk wel lukte.
Via de mooie Latemse Meerssen en het kasteel van Ooidonk bereiken we de rijkeluis- en kunstenaarsgemeente Sint-Martens-Latem.
Voor het inchecken in de ruime tuin van dierenarts Pascale (WTMG) in de naburige deelgemeente Sint-Denijs-Westrem hebben we nog voldoende tijd voor een uitgebreid Westmalle terras aan de Oude Brouwerij.
Mooie maar onnoemelijk warme etappe!

’s Avonds keren we terug naar de Oude Brouwerij waar we een tafeltje gereserveerd hebben als afsluiter van de wandelweek! Opvallend detail in de brouwerij: de stuntelige keldertrappen…

Met een beetje moeite vinden we uiteindelijk onze slaapwei terug.

We wandelen deze dag 26 km, en het is broeierig heet, vlot 25°C.

Dag 6: Sint-Martens-Latem – Gent Sint-Pieters

De laatste kilometers vanaf WTMG Pascale naar Sint-Pieters Gent van een klein onderdeel van de GR128 – De Vlaanderenroute.

Wellicht is het niet het mooiste deel van het 480 km lange GR-pad maar de beleving was weeral top. En dat er regelmatig verharde en minder aantrekkelijke wegen bewandeld worden, is wellicht niet te vermijden om de boeiende oorlogsmonumenten in de route op te nemen.
In elk geval, we hebben het toch maar weer gepresteerd!

We wandelen deze dag de laatste 9 km van dit gedeelte van de GR128.