---

Iets na elven hangt onze rugzak nog ietwat oncomfortabel over onze schouders, en starten we de trail, weliswaar in de andere richting dan we in gedachten hadden, zoals je al eerder las.
Al na enkele kilometers trekken we langs de Hornszeevijver, een pittoreske locatie voor menig schilder, er liepen er wel enkele rond.
Helaas is het Thorpark afgesloten omwille van het festival Afro Latino, lelijke blauwe afschermingen verhinderen elk zicht in het park. Maar de passage langs de Terrils van Waterschei maakt dit ruimschoots goed. Via een omweg bereikten we weer de trail.
Het jeneverbessenbos in natuurreservaat Heiderbos (As) is op zijn minst impressionant en heel uniek. Er heerst een ware zuiderse sfeer.

We staan te midden van de grootst nog bestaande jeneverbespopulatie in Vlaanderen.

In Oudsbergen slaan we onze voorraad voor de avond in, en doen we ons eerste terrasje aan (Gastrobar Zoete) terwijl we genieten van een Achelse trappist.
Het is ongeveer 18:30 wanneer we arriveren bij de Ruiterskuilen, een prima plaatsje om onze tenten ergens verdoken op te zetten. Kok Jaak kan aan de slag!

We zullen het nooit met zekerheid weten, maar hebben we deze nacht een close encounter gehad met een van de Vlaamse wolven? Het was in elk geval een akelig voorbijtrekkend geluid…

---

Rond 6 uur maakt Jaak me wakker, we breken de tenten op en genieten van een kort ontbijt. Om 7 uur zijn we weer op pad.
Al rond 9 uur trekken we door de duinen van natuurreservaat De Oudsberg.
Dit impressionante (ik gebruik dit woord al voor de tweede keer) gebied maakt deel uit van een grote stuifduinengordel, ontstaan tijdens de Middeleeuwen.

De Oudsberg is de hoogste landduin van de omgeving. Je waant je wel aan zee, maar dan zonder golven.

Enkele grillige dennen, met hun wortels bijna bloot, trekken de aandacht van onze camera’s.

We hebben er een warme dag opzitten, wanneer we rond 16:30 de grote waterplassen van Terhills (Voorheen Connecterra) bereiken. Niets houdt ons tegen om onze dorst nog even gaan te lessen bij Centerparcs Terhills Resort in de taverne Terland, aan de overkant van het water, een ommetje van toch wel ruim 30 minuten. Een trektochter moet er soms wat voor over hebben…
Dit hebben we wel verdiend, na zo’n super warme dag! Na de tripels slaan we nog een fles rode wijn in, die heerlijk zal smaken bij het uitgebreide avondbuffet dat straks klaargemaakt wordt bij de tenten…

Ook deze nacht weer hetzelfde gebrul. ’s Morgens vindt een mountainbiker vlak bij onze tent een afgerukte kop van een ree….

---

Naar goede gewoonte staan we om 7 uur weer te popelen om een volgend deel van het Nationaal Park Hoge Kempen te verkennen. Deze keer is het de beurt aan het uitgestrekte Terhills! Terhills heeft een stukje van zijn naam zeker niet gestolen, hills zijn er zeker, niet enkel grote waterplassen. Vandaag wordt het een bloedhete kuitenbijterdag.

Iets voor achten staan we al boven op de tweelingsterril en genieten we van een prachtig, ik bedoel impressionant, panorama! We dalen vlot af naar waterplasniveau.

En omdat het nog zo vroeg op de morgen is, kunnen we het ons permitteren om ongegeneerd een fris bad te nemen in de uitgestrekte vijver! Gelukkig nog geen blauwalg te bespeuren. Wat doet dat deugd…

Na een korte pauze langs de waterkant, is het de beurt aan de beklimming van de lange terril. Het uitzicht daarboven is zowaar nog mooier!
In de vroege namiddag trekken we verder door De Mechelse Heide. Een schaapherderin waakt over haar schaapjes, een mooi tafereel. Je zou het niet verwachten maar ook hier is het soms pittig op en neer…

Onbeschrijfelijk mooi, die Mechelse Heide. Wat moet dat niet geven als de heide echt helemaal openbloeit en openbarst!

Via een kleine omweg belanden we bij camping De Kikmolen. Hier slaan we onze tenten op en voorzien we ons van de noodzakelijke en verdiende drankjes…

---

We verlaten camping Kikmolen al om 6 uur. Want de weersvoorspelling heeft het over een super hete zomerdag. Niets is minder waar…

Om 7 uur zijn we al aan een pauze toe…

Vandaag trekken we door Pietersheim. De warmte vraagt zoveel energie dat onze tweede hobby, het fototoestel, maar zelden uit de rugzak komt. Het is echter weerom een impressionant stukje natuur.
De toegangspoort van Pietersheim biedt een ideaal rustpunt. Het welgekomen en schaduwrijke terrasje Salamander is niet meer veraf.

Glamping resort Europarcs te Zutendaal is een uitgelezen plaats om de laatste overnachting te boeken. In ’t Soete Dal hebben we natuurlijk eerst onze tripelkes gedronken…

---

Dag 5 – Zutendaal – Kattevennen (8 km)

Er resten ons de laatste dag nog slechts 8 km, dus vroeg uit de veren is niet nodig…

Alle tijd dus om even terug te blikken naar de voorbije dagen. Het Nationaal Park Hoge Kempen verdient alle lof en is zeker een aanrader, zij het in afzonderlijke etappes met aanlooproutes, zij het als één lange lus van enkele dagen. Een GPS heb je eigenlijk niet nodig, de tocht is perfect bewegwijzerd.
Bovendien, vlak bij huis, tenminste als je in Lommel woont…